Γιατί η Ελλάδα ;

"… Η Ελλάδα ήταν πάντα η αρχή στον ορίζοντα.
… σαν τα τοπία της γενέτειράς μου …
Ένας τόπος, ένα όνομα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
έχει χαράξει το δικό του τοπίο στο μυαλό του κάθε δυτικού …
Αλλά γιατί η Ελλάδα;
Γιατί η Ελλάδα έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά μέσα μας;
Γιατί, ξανά και ξανά, όλα τα μονοπάτια μας οδηγούν σ’ εκείνη;
…
Κάθε γωνιά αυτής της γης
είναι στην πραγματικότητα το σκηνικό ενός μύθου …
Οι Έλληνες μας κληροδότησαν τους μύθους,
τις αρχαιότερες ιστορίες του πολιτισμού μας.
Οι εικόνες τους μας ενώνουν με τους ανθρώπους κάθε εποχής,
ο συμβολισμός τους
έχει γονιμοποιήσει επανειλημμένα τις εκφράσεις του πολιτισμού μας
και η θέση τους στη συλλογική μνήμη
δεν μπορεί να αντικατασταθεί πλέον από καμιά άλλη ιστορία,
παρελθούσα ή μελλοντική.
… ο ελληνικός μύθος κατόρθωσε να φέρει εις πέρας
το λεπτό εγχείρημα να θολώσει τα σύνορα
μεταξύ του ανθρώπου, της φύσης και του Θείου…
Με αυτόν τον τρόπο
οι αρχαίοι Έλληνες επινόησαν μια μέθοδο
για να κατανοήσουν τον κόσμο
και όχι έναν αφελή τρόπο για να τον εξηγήσουν.
…
Κάποιες φορές,
περπατώντας ανάμεσα στις ελιές και στα ερείπια αυτής της χώρας,
αναρωτήθηκα τι θα έμενε από τον πολιτισμό μας
αν έσβηνε από αυτόν το ελληνικό στοιχείο,
πως θα ήμασταν αν στερούμασταν
όχι μόνο αυτό το απέραντο κληροδότημα
αλλά και τούτη τη γενναία ώθηση
που κινεί ανέκαθεν το ενδιαφέρον προς τον άνθρωπο.
Και αντικρίζω τότε ένα απέραντο κενό …
Τα ερείπια μας κάνουν να συνειδητοποιούμε
πόσο εύθραυστος είναι ο πολιτισμός,
μας υπενθυμίζουν πως οι κατακτήσεις του είναι εφήμερες,
ότι πρέπει να τις υπερασπιζόμαστε κάθε μέρα που ξημερώνει
και ότι ο μόνος εφικτός και άξιος του ονόματός του πολιτισμός
είναι εκείνος που ενώνει τους ανθρώπους ενάντια στη βαρβαρότητα. …"

Η Ελλάδα ως ιδεώδες,
είναι μια πνευματική πατρίδα αιώνιας νεότητας,
μια δημιουργία εν τω γίγνεσθαι,
μια ανοιχτή πρόκληση που διατρέχει την ιστορία ,
σαν διαρκής επανάσταση
ή ακόμη περισσότερο
σαν μια διαρκής σαγήνη προς το καλλίτερο...