Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Ο σταυρός του νότου Southern Cross ή Crux




Ο Νότιος Σταυρός, (Southern Cross ή Crux ) πιο γνωστός ως "Σταυρός του Νότου",είναι ένας από τους, σχετικά ευδιάκριτους αστερισμούς στον νυχτερινό ουρανό, του νότιου ημισφαιρίαου,  και βοηθά στον  προσανατολισμό των ναυτικών που κινούνται στις  θάλασσες του νότου της Γης. 
 Καταχωρήθηκε για  πρώτη φορά το 1603 στην Ουρανομετρία,  και διαχωρίστηκε έτσι από τον Κένταυρο. 
Είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.
Στη συνείδηση των ναυτικών ο Σταυρός του Νότου, εξαιτίας ακριβώς του σταυροειδούς σχήματός του, ερμηνευόταν αμφίσημα είτε ως σημάδι ελπίδας είτε, συνηθέστερα, ως προάγγελος μαρτυρίων.
  Αυτό λοιπόν ,το εκπληκτικό κομμάτι του ουρανού θα βρισκόταν από πάνω σας αν στεκόσασταν στο νότιο πόλο της Γης
Στο επάνω αριστερό μέρος αυτής της εικόνας είναι τα τέσσερα αστέρια που σηματοδοτούν τα όρια του περίφημου "Σταυρού του Νότου".Στην κορυφή αυτού του αστερισμού,  είναι το πορτοκαλί αστέρι Gamma (γ) Crucis.Η ζώνη των άστρων, σκόνης και αερίων που διέρχονται από τη μέση της φωτογραφίας αποτελεί μέρος του Γαλαξία μας. Ακριβώς κάτω από το Σταυρό του Νότου στην αριστερή άκρη,  είναι το σκοτεινό νεφέλωμα Coal Sack, και το φωτεινό νεφέλωμα στη δεξιά άκρη είναι το νεφέλωμα Carina. 
Ο Σταυρός του Νότου είναι τόσο διάσημος αστερισμός,  που απεικονίζεται στην εθνική σημαία της Αυστραλίας
  της Νέας Ζηλανδίας

  της Βραζιλίας 


και αλλού.

Έχει εμπνεύσει ζωγράφους ποιητές και καλλιτέχνες , όπως το Νίκο Καββαδία και το Θάνο Μικρούτσικο.

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Βαρυτικοί φακοί - gravitational lens



Ο Αϊνστάιν είχε προβλέψει (και φυσικά επαληθεύθηκε) , την κάμψη του φωτός ενός μακρινού αντικειμένου , όταν αυτό  στην ευθεία θέασης του παρατηρητή περάσει κοντά από μια ιδιαίτερα μεγάλη συγκέντρωση μάζας (deflector) , η οποία λειτουργεί τότε σαν ένας «βαρυτικός φακός».

Το αποτέλεσμα είναι το μακρινό αντικείμενο να μην εμφανίζεται σαν ένα αλλά 2 ή περισσότερα (!) είδωλα.

Εντελώς σουρεάλ!!!


 Όπως στην παρακάτω φωτογραφία όπου ένα κβάζαρ βρίσκεται πίσω από ένα γαλαξία στην ίδια ευθεία με τη Γη εμφανίζεται με δυο είδωλα.
Από το τηλεσκόπιο Ηubble


Το φαινόμενο ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά το 1970 και είναι ένα σχετικά σπάνιο φαινόμενο προοπττικής: όταν δυο γαλαξίες στο διάστημα, που στην πραγματικότητα βρίσκονται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, βρεθούν κατά τύχη ευθυγραμμισμένοι σε σχέση με τον γήινο παρατηρητή, το βαρυτικό πεδίο του κοντινότερου γαλαξία στρεβλώνει την εικόνα του μακρινότερου, δημιουργώντας φωτεινά τόξα ή ένα μπλε φωτεινό δακτυλίδι. 


               Το δακτυλίδι του Αϊνστάιν  

Από το τηλεσκόπιο Ηubble

  Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν προέβλεψε αυτό το φαινόμενο που συνάδει με την Θεωρία της Σχετικότητας το 1930, γι’αυτό και η στρεβλωμένη εικόνα ονομάζεται «δακτυλίδι Αϊνστάιν». 




Αυτό που είναι ακόμη πιο σημαντικό, είναι ότι το φως του μακρινού γαλαξία όχι μόνο στρεβλώνεται αλλά και ενισχύεται μέχρι και 30 φορές περισσότερο, κάτι που είναι χρησιμότατο στους αστροφυσικούς αφού με αυτό τον τρόπο μπορούν να ανιχνεύσουν μακρινούς αμυδρούς γαλαξίες που αλλιώς θα παρέμεναν «αόρατοι» στα γήινα τηλεσκόπια.

Είναι δε εκπληκτικό, όπως τονίζουν οι επιστήμονες, οτι η πιθανότητα να ανακαλύψουμε αυτό το φαινόμενο στον ουρανό τυχαία είναι μόλις μία στις 10 χιλιάδες!
                  Ο σταυρός του Αϊνστάιν

Από το τηλεσκόπιο Hubble
Ένα κβάζαρ που με τη βοήθεια ενός βαρυτικού φακού γίνεται τετραπλό είδωλο, που σχηματίζουν ένα σχεδόν τέλειο σταυρό (εξ ου και το όνομά του), με τον γαλαξία που παίζει το ρόλο του φακού στο κέντρο του.
Από το τηλεσκόπιο Hubble
 
Από το τηλεσκόπιο Hubble

 Κάπως έτσι σχηματίζεται...

Οι εικόνες του "Σταυρού του Αϊνστάιν" ποικίλλουν σε φωτεινότητα, ενισχυμένη κατά καιρούς από την πρόσθετη βαρυτική επίδραση αστεριών στο γαλαξία.

Μια πρωσομοίωση  που δείχνει πως προκύπτει αυτός ο "σταυρός" , στο βίντεο που υπάρχει εδώ!


Από τις 20 Αυγούστου , η ανθρωπότητα έχει εξαντλήσει τον προϋπολογισμό της φύσης για το 2013...




Από την περασμένη Τρίτη 20 Αυγούστου 2013 η παγκόσμια κατανάλωση των φυσικών πόρων υπερβαίνει τη δυνατότητα της Γης για ανανέωσή τους!

Για το υπόλοιπο του έτους, ο κόσμος, ουσιαστικά, δημιουργεί οικολογικό χρέος για τις επόμενες γενιές.

« Ημέρα υπέρβασης των πόρων της Γης» είναι μια ιδέα του βρετανικού  think tank  “New Economics Foundation” και  υπολογίζεται, συγκρίνοντας τις ανθρώπινες απαιτήσεις σε παγκόσμιους πόρους – δηλαδή, το οικολογικό μας αποτύπωμα – με την ικανότητα του πλανήτη να τους αναπληρώνει και να απορροφά τα απόβλητα που παράγουμε.

Φέτος λοιπόν , μόλις σε διάστημα λιγότερο από 9 μήνες, χρησιμοποιήσαμε το 100% των πόρων που μπορεί να παράγει η Γη σε έναν ολόκληρο χρόνο. 

Η συνέχεια ΕΔΩ

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Διαστολή του χρόνου




Σύμφωνα με την ειδική θεωρία της σχετικότητας που ανέπτυξε ο Αϊνστάιν,   ο χρόνος και ο χώρος δεν είναι απόλυτες έννοιες.

Το χρονικό διάστημα Δt΄ , που μετράει ένας παρατηρητής που κινείται με ταχύτητα υ ,  δίνεται από τον τύπο που φαίνεται στην εικόνα όπου Δtείναι το  χρονικό διάστημα   για ένα ακίνητο παρατηρητή , και c  η ταχύτητα του φωτός.

Η εξίσωση αυτή αποδεικνύει την διαστολή του χρόνου  για κινήσεις με μεγάλες ταχύτητες.

Δηλαδή ,  το χρονικό διάστημα Δt που μετρείται από έναν παρατηρητή στο ακίνητο σύστημα  αναφοράς , είναι μεγαλύτερο από το χρονικό διάστημα Δt' που μετρείται από έναν παρατηρητή στο κινούμενο σύστημα αναφοράς.

Αυτό σημαίνει ότι  δύο συμβάντα τα οποία είναι ταυτόχρονα σε ένα σύστημα αναφοράς, δεν είναι εν γένει, ταυτόχρονα σε ένα δεύτερο σύστημα που κινείται ως προς το πρώτο.
Δηλαδή  o ταυτοχρονισμός δεν είναι απόλυτη έννοια.

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Κβαντικοί υπολογιστές

Με ασύλληπτες ταχύτητες θα «τρέχουν» οι υπολογιστές στο μέλλον, οι λεγόμενοι «κβαντικοί υπολογιστές», για τη δημιουργία των οποίων εργάζεται ένας Ελληνας επιστήμονας με την ομάδα του. 

 Η συνέχεια εδω

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Διαστημικός ανελκυστήρας ( space elevator ) : μια σκάλα προς τον ουρανό

Ιαπωνική εταιρεία προτίθεται να ολοκληρώσει την κατασκευή ενός διαστημικού ανελκυστήρα μέχρι το 2050.



ΟΠΩΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ πρόσφατα η κατασκευαστική εταιρεία Ομπαγιάσι, μέχρι το 2050 θα μπορεί κάποιος να ταξιδέψει στο διάστημα με ένα ασανσέρ.

Η εταιρεία Ομπαγιάσι, που εδρεύει στο Τόκιο, παρουσίασε τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου τα σχέδια ενός γιγαντιαίου ανελκυστήρα ο οποίος θα μπορεί να μεταφέρει ταξιδιώτες σε ένα διαστημικό σταθμό 36.000 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη.

Για το προβλεπόμενο σχέδιο, η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει νανοσωλήνες από άνθρακα (δεξιά), υλικό που είναι 20 φορές ισχυρότερο από το ατσάλι, για την παραγωγή καλωδίων για τον διαστημικό ανελκυστήρα.

Η ιδέα των διαστημικών ανελκυστήρων έχει περιγραφεί σε αρκετά έργα επιστημονικής φαντασίας κατά το παρελθόν. Πρώτος είχε την ιδέα αυτή ο Άρθουρ Κλαρκ, ο διάσημος Άγγλος συγγραφέας, φυσικός και μαθηματικός (1917-2008). Μάλιστα είχε προτείνει ως καλύτερο μέρος για την κατασκευή του ανελκυστήρα έναν τόπο κοντά στον ισημερινό.

Συγκεκριμένα, η ιδέα υπάρχει στο έργο του “Οι πηγές του Παραδείσου” που κυκλοφόρησε στα τέλη του 1970. 
Ο Κλαρκ είχε προτείνει αυτή τη λύση για να σταματήσουν οι εκτοξεύσεις πυραύλων, όπως αυτές που ακολούθησαν τις επόμενες δεκαετίες με τα διαστημικά λεωφορεία για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. 
Πέρα από το ότι ήταν ασύμφορες οικονομικά, είχαν και επιπτώσεις στο περιβάλλον, καθώς δημιουργούσαν “τρύπες” στο στρώμα του όζοντος, που βρίσκεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης.
Παρ’ όλα αυτά, η ιδέα πηγαίνει ακόμη πιο πίσω, στη δεκαετία του ’60, όταν ο Γιούρι Αρτσουτάνοφ, μηχανικός από το Λένινγκραντ, ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε τον τρόπο με τον οποίο μπορούσε να φτιαχτεί μια κατασκευή για έναν διαστημικό ανελκυστήρα. 
Όμως η εργασία που δημοσίευσε δεν περιείχε κανένα τεχνικό στοιχείο.
Αργότερα, με την ιδέα ασχολήθηκαν πολλές επιστημονικές εταιρείες και οργανισμοί, μεταξύ αυτών και η NASA, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Η εταιρεία Ομπαγιάσι πιστεύει ότι τώρα είναι δυνατή η κατασκευή, χάρη στα νήματα άνθρακα που εφευρέθηκαν τη δεκαετία του 1990.
Σύμφωνα με τα σχέδια της εταιρείας, ένα καλώδιο μήκους 96.000 χιλιομέτρων θα τεντωθεί από τη Γη προς το διάστημα. Η απόσταση αυτή είναι το ένα τέταρτο της απόστασης μεταξύ Γης και Σελήνης. 
Το ένα άκρο του καλωδίου θα στηρίζεται σε μια διαστημική βάση στο έδαφος, ενώ το άλλο σε ένα αντίβαρο που θα βρίσκεται στο διάστημα όπου επικρατούν συνθήκες μηδενικής βαρύτητας,
Κάπου ενδιάμεσα, σε ύψος 36.000 χιλιομέτρων, θα βρίσκεται ο τερματικός σταθμός με τα ερευνητικά εργαστήρια και τους χώρους διαβίωσης. Η απόσταση αυτή είναι ιλιγγιώδης αν τη συγκρίνει κανείς με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται μόλις 340 περίπου χιλιόμετρα πάνω από τη Γη.
Ο “θαλαμίσκος προς τα άστρα” θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι 30 άτομα, κινούμενος με 200 χιλιόμετρα την ώρα, πράγμα που σημαίνει ένα ταξίδι επτάμισι ημερών μέχρι να φτάσει κανείς στο σταθμό. Μαγνητικά μοτέρ σε σειρά είναι μια πιθανή λύση για το σύστημα προώθησης του θαλαμίσκου.
Συγκρίνετε την ταχύτητα των 200 χλμ/ώρα, ταχύτητα ενός αυτοκινήτου, με αυτή του Διαστημικού Λεωφορείου που είναι 28.000 χλμ/ώρα.
Στον τερματικό σταθμό θα υπάρχουν εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο, η οποία θα διοχετεύεται μέσω ενός δικτύου διανομής στο έδαφος.
Οι νανοσωλήνες άνθρακα είναι αρκετά οικονομικοί και μπορούν να παραχθούν μαζικά από διάφορες εταιρείες ανά τον κόσμο. Το πρόβλημα είναι ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη για το συνολικό κόστος του έργου.
«Ωστόσο, εμείς συνεχίζουμε να προσπαθούμε, κάνοντας σταθερά βήματα, ώστε το έργο να μην μείνει απλά ένα όνειρο» ανέφερε εκπρόσωπος της εταιρείας.
Πηγή: The Yomiuri Shimbun

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

68 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑ - HIROSHIMA - ενοχές , διλήμματα κι ευθύνες



“Το φως περιμένει το χέρι μας.
Το σκότος το λάθος μας.”
 Νικηφόρος Βρεττάκος

Η συνέχεια ΕΔΩ
ή ΕΔΩ 

Στίβεν Χόκινγ ( Stephen Hawking ) , ο πιο διάσημος εν ζωή Φυσικός



“Ως επιστήμονες καταλαβαίνουμε τους κινδύνους των πυρηνικών όπλων και των ολέθριων επιπτώσεών τους ... ως πολίτες του κόσμου,  έχουμε καθήκον να προειδοποιήσουμε το κοινό για τον κίνδυνο που διατρέχουμε  κάθε μέρα , και για τους κινδύνους που διαβλέπουμε , εάν οι κυβερνήσεις και οι κοινωνίες δεν αναλάβουν δράση , ώστε να καταστήσουν τα πυρηνικά όπλα άνευ αντικειμένου."