Κρητικό τραγούδι

ΕΔΩ

«Θα πάρετε ένα φυλλάδιο κύριε» ;

Ο καθένας μας , μπορεί ανά πάσα στιγμή , να προστεθεί στα σαράντα και πλέον εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες , που στο όνομα της υπερσυσσώρευσης του μεγάλου κεφαλαίου, ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας.

Με προβληματίζουν  τα  τρομερά λόγια του Γάλλου φιλόσοφου René Schérer , που λέει ότι « η Ευρώπη είναι νεκρή ως πρόταση του μέλλοντος...» και ότι « επιστρέφει στη εποχή πριν την αστική επανάσταση. Στην εποχή του Ντίκενς, χωρίς όμως τις προοπτικές που διακρίνονταν εκείνη την εποχή».

Αν και η ιστορία του ανθρώπου ,  δεν έχει τελειώσει απ’ ότι φαίνεται , οριστικά με τη βαρβαρότητα, ας ελπίσουμε   οι λαοί που πλήττονται από την βαρβαρότητα της σημερινής εποχής , του πολιτισμού , να βρουν το κουράγιο και τη δύναμη , να διαψεύσουν τον Γάλλο φιλόσοφο.

Ότι θα περάσει κι αυτή η καταιγίδα το γρηγορότερο , πριν γίνει τυφώνας , για να ξαναβρεί ο κάθε Αντρέας  το χαμόγελο,  τις επιλογές  του,  και την ελπίδα του.

Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ

Αδιαβατική μεταβολή και μέγιστη ταχύτητα

Ένα κατακόρυφο κυλινδρικό δοχείο με θερμομονωτικά τοιχώματα, έχει όγκο V₁=  20·10^-3  m³,  εμβαδόν βάσης Α= 10^-2  m ² , και περιέχει ιδανικό αέριο  θερμοκρασίας  0^ο C  και  πίεσης p₁ = 10⁵ N/m².

Ένα θερμομονωτικό έμβολο E μάζας  M = 80kg,   αφήνεται να ολισθήσει χωρίς τριβές μέσα στο δοχείο , ξεκινώντας από την κορυφή του,  όπως στο σχήμα , και παρατηρείται  ότι σε ύψος h πάνω από τον πυθμένα του δοχείου ,  καθώς κατεβαίνει , αποκτά μέγιστη ταχύτητα.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Ενέργεια , θέση , μετατόπιση , διάστημα στην απλή αρμονική ταλάντωση

Ένα σώμα μάζας  m = 2 kg, είναι δεμένο στο ένα άκρο οριζόντιου ιδανικού ελατηρίου,  και ηρεμεί πάνω οριζόντιο επίπεδο, με το ελατήριο στο φυσικό του μήκος όπως φαίνεται στο σχήμα 1.

Το άλλο άκρο του ελατηρίου είναι ακλόνητο.

Ο συντελεστής τριβής ολίσθησης  μεταξύ σώματος και οριζόντιου επιπέδου είναι μ =0,2.  

Η ελάχιστη ενέργεια που απαιτείται για να μετακινήσουμε το σώμα κατά μήκος του άξονα του ελατηρίου κατά d = 0,2 m πάνω στο οριζόντιο επίπεδο είναι Ε1 = 4,8J.

Στερεώνεται το ένα άκρο του ελατηρίου σε οροφή όπως φαίνεται στο σχήμα 2, και το σώμα ηρεμεί σε ισορροπία  ( x = 0 ) στο κάτω άκρο του . Στη θέση αυτή δέχεται  ενέργεια Ε2 =  (5/3) Ε1 , με αποτέλεσμα  να αρχίσει να εκτελεί απλή αρμονική ταλάντωση  κατά μήκος του άξονα του ελατηρίου , χωρίς αρχική φάση.

A. Να υπολογίσετε:

Α1.  Τη περίοδο της ταλάντωσης που εκτελεί.

Α2. Το πλάτος της ταλάντωσης.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Η ταλάντωση του ιστιοφόρου

Ένα ιστιοφόρο πλοίο, είναι αγκυροβολημένο στ’ ανοιχτά , έξω από το λιμάνι.
Η ορατότητα ανάμεσα στο πλοίο και στο λιμάνι, εμποδίζεται από τον τοίχο ενός λιμενοβραχίονα.
Μια μέρα με θαλασσοταραχή , ένας παρατηρητής που στέκεται στην προβλήτα, διακρίνει μόνο το πάνω τμήμα του πιο ψηλού ιστού του πλοίου, να κινείται κατακόρυφα. Με τον χρονομετρητή του ρολογιού του , μετρά τον χρόνο που βλέπει την κορυφή του ιστού και τον βρίσκει 10 s , και τον χρόνο που δεν τη βλέπει 20 s .
Εκτιμά δε ότι, το μέγιστο μήκος του ιστού πάνω από το λιμενοβραχίονα 0,5 m .
Να θεωρήσετε την κίνηση του ιστού ως απλή αρμονική ταλάντωση, και να βρείτε:
1. Την συχνότητα.
2. Το πλάτος.
3. Τις εξισώσεις απομάκρυνσης – χρόνου και ταχύτητας χρόνου, με χρονική στιγμή t = 0, την στιγμή που εμφανίζεται για πρώτη φορά η κορυφή του ιστού πάνω από τον λιμενοβραχίονα και θετική τη φορά της ταχύτητας τότε.
4. Τον χρόνο από την στιγμή που εμφανίζεται η κορυφή του ιστού πάνω από τον λιμενοβραχίονα , μέχρι να σταματήσει να κινείται για πρώτη φορά, στο κατώτερο σημείο της τροχιάς της.

Η απάντηση ΕΔΩ

Ποιό είναι το πλάτος ; - Δέκα 2α Θέματα

1. Ένα σώμα Σ είναι δεμένο στο  δεξιό  άκρο οριζόντιου ιδανικού ελατηρίου  και  στο αριστερό άκρο οριζόντιου νήματος και ηρεμεί σε ισορροπία όπως δείχνει το σχήμα.  Το ελατήριο και το νήμα έχουν τα άλλα τους άκρα ακλόνητα.

Στη θέση αυτή, το ελατήριο έχει επιμηκυνθεί κατά Δℓ = 0,2 m από το φυσικό του μήκος, και το νήμα είναι τεντωμένο.

Κάποια στιγμή κόβουμε το νήμα και το σύστημα ελατήριο - σώμα αρχίζει να κάνει απλή αρμονική ταλάντωση με πλάτος Α.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Δυο ταλαντώσεις - 2ο Θέμα

Τα σώματα Σ₁, Σ₂ του σχήματος , έχουν μάζες m₁= m  και m₂= 4m αντίστοιχα και  ηρεμούν σε ισορροπία πάνω σε λείο οριζόντιο επίπεδο.

Τα σώματα αυτά , είναι δεμένα στα άκρα δυο οριζόντιων ιδανικών ελατηρίων με σταθερές k₁ = k₂=k   και παράλληλους άξονες, που βρίσκονται στο φυσικό τους μήκος. Τα άλλα άκρα των ελατηρίων είναι ακλόνητα. Μετατοπίζουμε τα σώματα κατά μήκος της διεύθυνσης των ελατηρίων ,  προς την ίδια κατεύθυνση κατά d  και την χρονική στιγμή  t = 0,  τα αφήνουμε ελεύθερα ταυτόχρονα και τα δύο σε ηρεμία. 

Η συνέχεια ΕΔΩ

Επιλογή θεμάτων Φυσικής για Θετική - Τεχν/κή κατεύθυνση στς μηχανικές ταλαντώσεις

Τα  θέματα ΕΔΩ

Η περιπέτεια ενός σώματος, που κάνει πολλές απλές αρμονικές ταλαντώσεις

Ένα σώμα Σ  βάρους w , είναι δεμένο στο  δεξιό  άκρο ιδανικού ελατηρίου σταθεράς k ,  που έχει το άλλο του άκρο ακλόνητο.  Το σώμα αρχικά ηρεμεί σε ισορροπία  σε  μια  σανίδα ΑΒ  μήκους  ℓ πάνω στην οποία,  μπορεί να κινείται χωρίς τριβές. Το σύστημα συγκρατείται με τη σανίδα οριζόντια, σε ύψος ℓ/2 από το  πάτωμα.
Η σανίδα , μπορεί να στρέφεται  γύρω από οριζόντιο σταθερό άξονα που διέρχεται από το άκρο της Β ,  και την τέμνει κάθετα όπως φαίνεται στο σχήμα.  Αφήνουμε τη σανίδα να περιστραφεί πολύ αργά , μέχρι το αριστερό άκρο της να ακουμπήσει στο  πάτωμα χωρίς ταχύτητα.
Η συνέχεια ΕΔΩ

Περί φυσικής του φωτός

Η πρώτη σελίδα του κεφαλαίου για το Φως, θα γραφτεί από τον Ολλανδό Μαθηματικό , Φυσικό και Αστρονόμο Κρίστιαν Χώυχενς που το 1690, δημοσιεύει το έργο «Πραγματεία για το φως», στο οποίο μας λέει ότι το φως είναι κύμα ( κυματική φύση του φωτός),  και εξηγεί,  τα φαινόμενα της ανάκλασης και της διάθλασης. 

Παρουσίαση ppt ΕΔΩ

Παίζει μόνο του μετά από F5.

Κατεβάστε και τα αρχεία ήχου που το συνοδευουν απ' ΕΔΩ το ένα κι απ' ΕΔΩ το άλλο. Στη συνέχεια  αποθηκεύστε τα στον ίδιο φάκελλο με την παρουσίαση ppt για να ακουστούν.

Εισαγωγή στα κύματα 2

Το αρχείο ΕΔΩ

Εισαγωγή στα κύματα

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ: Όταν ψεκάζεις ...τι τρως;

Ευεργετικές οι πνοές του καθαρού αέρα,   στα ορεινά χωριά μας.

Μελαγχολείς όμως , αντικρίζοντας  τόσα κλειστά  σπίτια,  εκεί που κάποτε γνώρισες τους ανθρώπους.

Άλλοι ύστερα από γονική προτροπή,  έμαθαν γράμματα κι έφυγαν για να γλιτώσουν τα βάσανα  , άλλοι  πήραν το δρόμο της επιβίωσης για τις χώρες του εξωτερικού  κατά τις δεκαετίες του 50 και του 60 , κι άλλοι έψαξαν για μια καλλίτερη ζωή ,  στις μεγαλουπόλεις της χώρας.

Η μετανάστευση , στο εσωτερικό και στο εξωτερικό , άφησε λίγους κατοίκους εκεί , οι περισσότεροι μεγάλης πλέον ηλικίας.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Με τη συνδρομή του φωτός...

Το φως είναι ο κυρίαρχος του σύμπαντος.

Η συνέχεια ΕΔΩ

«Δεν θα φύγω από τα Χανιά χωρίς πτυχίο...»

«Αν δε μπορείς ν’ αλλάξεις μια κατάσταση,

θα πρέπει να αλλάξεις τα μάτια που την κοιτάς».

Νίκος Καζαντζάκης

Η συνέχεια ΕΔΩ

Οι σταυροί των αστεριών

Στην εποχή των τεχνητών δορυφόρων και  της ηλεκτρονικής τεχνολογίας που ζούμε σήμερα , η πλοήγηση των πλοίων που κινούνται σε  ωκεανούς και  θάλασσες ,  είναι μια σχετικά  εύκολη υπόθεση.

Σχεδόν αδύνατο, ένα πλοίο να βγει από την πορεία του.

Δεν ήταν όμως  το ίδιο στα παλιότερα τα χρόνια,  όπου βασικό εργαλείο προσανατολισμού ήταν η ναυτική πυξίδα που κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα, 

 και οι αστερισμοί του έναστρου  Ουρανού για τον ακριβή προσδιορισμό του βορά και του νότου.

Η συνέχεια εδω

Ο σταυρός του νότου Southern Cross ή Crux

Ο Νότιος Σταυρός, (Southern Cross ή Crux ) πιο γνωστός ως "Σταυρός του Νότου",είναι ένας από τους, σχετικά ευδιάκριτους αστερισμούς στον νυχτερινό ουρανό, του νότιου ημισφαιρίαου,  και βοηθά στον  προσανατολισμό των ναυτικών που κινούνται στις  θάλασσες του νότου της Γης. 
 Καταχωρήθηκε για  πρώτη φορά το 1603 στην Ουρανομετρία,  και διαχωρίστηκε έτσι από τον Κένταυρο. 

Είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.

Στη συνείδηση των ναυτικών ο Σταυρός του Νότου, εξαιτίας ακριβώς του σταυροειδούς σχήματός του, ερμηνευόταν αμφίσημα είτε ως σημάδι ελπίδας είτε, συνηθέστερα, ως προάγγελος μαρτυρίων.

  Αυτό λοιπόν ,το εκπληκτικό κομμάτι του ουρανού θα βρισκόταν από πάνω σας αν στεκόσασταν στο νότιο πόλο της Γης. 

Στο επάνω αριστερό μέρος αυτής της εικόνας είναι τα τέσσερα αστέρια που σηματοδοτούν τα όρια του περίφημου "Σταυρού του Νότου".Στην κορυφή αυτού του αστερισμού,  είναι το πορτοκαλί αστέρι Gamma (γ) Crucis.Η ζώνη των άστρων, σκόνης και αερίων που διέρχονται από τη μέση της φωτογραφίας αποτελεί μέρος του Γαλαξία μας. Ακριβώς κάτω από το Σταυρό του Νότου στην αριστερή άκρη,  είναι το σκοτεινό νεφέλωμα Coal Sack, και το φωτεινό νεφέλωμα στη δεξιά άκρη είναι το νεφέλωμα Carina. 

Ο Σταυρός του Νότου είναι τόσο διάσημος αστερισμός,  που απεικονίζεται στην εθνική σημαία της Αυστραλίας

  της Νέας Ζηλανδίας

  της Βραζιλίας 

και αλλού.

Έχει εμπνεύσει ζωγράφους ποιητές και καλλιτέχνες , όπως το Νίκο Καββαδία και το Θάνο Μικρούτσικο.

ΕΔΩ

Βαρυτικοί φακοί - gravitational lens

Ο Αϊνστάιν είχε προβλέψει (και φυσικά επαληθεύθηκε) , την κάμψη του φωτός ενός μακρινού αντικειμένου , όταν αυτό  στην ευθεία θέασης του παρατηρητή περάσει κοντά από μια ιδιαίτερα μεγάλη συγκέντρωση μάζας (deflector) , η οποία λειτουργεί τότε σαν ένας «βαρυτικός φακός».

Το αποτέλεσμα είναι το μακρινό αντικείμενο να μην εμφανίζεται σαν ένα αλλά 2 ή περισσότερα (!) είδωλα.

Εντελώς σουρεάλ!!!

 Όπως στην παρακάτω φωτογραφία όπου ένα κβάζαρ βρίσκεται πίσω από ένα γαλαξία στην ίδια ευθεία με τη Γη εμφανίζεται με δυο είδωλα.

Από το τηλεσκόπιο Ηubble

Το φαινόμενο ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά το 1970 και είναι ένα σχετικά σπάνιο φαινόμενο προοπττικής: όταν δυο γαλαξίες στο διάστημα, που στην πραγματικότητα βρίσκονται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, βρεθούν κατά τύχη ευθυγραμμισμένοι σε σχέση με τον γήινο παρατηρητή, το βαρυτικό πεδίο του κοντινότερου γαλαξία στρεβλώνει την εικόνα του μακρινότερου, δημιουργώντας φωτεινά τόξα ή ένα μπλε φωτεινό δακτυλίδι. 


               Το δακτυλίδι του Αϊνστάιν  

Από το τηλεσκόπιο Ηubble

  Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν προέβλεψε αυτό το φαινόμενο που συνάδει με την Θεωρία της Σχετικότητας το 1930, γι’αυτό και η στρεβλωμένη εικόνα ονομάζεται «δακτυλίδι Αϊνστάιν». 

Αυτό που είναι ακόμη πιο σημαντικό, είναι ότι το φως του μακρινού γαλαξία όχι μόνο στρεβλώνεται αλλά και ενισχύεται μέχρι και 30 φορές περισσότερο, κάτι που είναι χρησιμότατο στους αστροφυσικούς αφού με αυτό τον τρόπο μπορούν να ανιχνεύσουν μακρινούς αμυδρούς γαλαξίες που αλλιώς θα παρέμεναν «αόρατοι» στα γήινα τηλεσκόπια.

Είναι δε εκπληκτικό, όπως τονίζουν οι επιστήμονες, οτι η πιθανότητα να ανακαλύψουμε αυτό το φαινόμενο στον ουρανό τυχαία είναι μόλις μία στις 10 χιλιάδες!
                  Ο σταυρός του Αϊνστάιν

Από το τηλεσκόπιο Hubble

Ένα κβάζαρ που με τη βοήθεια ενός βαρυτικού φακού γίνεται τετραπλό είδωλο, που σχηματίζουν ένα σχεδόν τέλειο σταυρό (εξ ου και το όνομά του), με τον γαλαξία που παίζει το ρόλο του φακού στο κέντρο του.

Από το τηλεσκόπιο Hubble

 

Από το τηλεσκόπιο Hubble

 Κάπως έτσι σχηματίζεται...

Οι εικόνες του "Σταυρού του Αϊνστάιν" ποικίλλουν σε φωτεινότητα, ενισχυμένη κατά καιρούς από την πρόσθετη βαρυτική επίδραση αστεριών στο γαλαξία.

Μια πρωσομοίωση  που δείχνει πως προκύπτει αυτός ο "σταυρός" , στο βίντεο που υπάρχει εδώ!

Από τις 20 Αυγούστου , η ανθρωπότητα έχει εξαντλήσει τον προϋπολογισμό της φύσης για το 2013...

Από την περασμένη Τρίτη 20 Αυγούστου 2013 η παγκόσμια κατανάλωση των φυσικών πόρων υπερβαίνει τη δυνατότητα της Γης για ανανέωσή τους!

Για το υπόλοιπο του έτους, ο κόσμος, ουσιαστικά, δημιουργεί οικολογικό χρέος για τις επόμενες γενιές.

« Ημέρα υπέρβασης των πόρων της Γης» είναι μια ιδέα του βρετανικού  think tank  “New Economics Foundation” και  υπολογίζεται, συγκρίνοντας τις ανθρώπινες απαιτήσεις σε παγκόσμιους πόρους – δηλαδή, το οικολογικό μας αποτύπωμα – με την ικανότητα του πλανήτη να τους αναπληρώνει και να απορροφά τα απόβλητα που παράγουμε.

Φέτος λοιπόν , μόλις σε διάστημα λιγότερο από 9 μήνες, χρησιμοποιήσαμε το 100% των πόρων που μπορεί να παράγει η Γη σε έναν ολόκληρο χρόνο. 

Η συνέχεια ΕΔΩ

Διαστολή του χρόνου

Σύμφωνα με την ειδική θεωρία της σχετικότητας που ανέπτυξε ο Αϊνστάιν,   ο χρόνος και ο χώρος δεν είναι απόλυτες έννοιες.

Το χρονικό διάστημα Δt΄ , που μετράει ένας παρατηρητής που κινείται με ταχύτητα υ ,  δίνεται από τον τύπο που φαίνεται στην εικόνα όπου Δt ,  είναι το  χρονικό διάστημα   για ένα ακίνητο παρατηρητή , και c  η ταχύτητα του φωτός.

Η εξίσωση αυτή αποδεικνύει την διαστολή του χρόνου  για κινήσεις με μεγάλες ταχύτητες.

Δηλαδή ,  το χρονικό διάστημα Δt που μετρείται από έναν παρατηρητή στο ακίνητο σύστημα  αναφοράς , είναι μεγαλύτερο από το χρονικό διάστημα Δt' που μετρείται από έναν παρατηρητή στο κινούμενο σύστημα αναφοράς.

Αυτό σημαίνει ότι  δύο συμβάντα τα οποία είναι ταυτόχρονα σε ένα σύστημα αναφοράς, δεν είναι εν γένει, ταυτόχρονα σε ένα δεύτερο σύστημα που κινείται ως προς το πρώτο.
Δηλαδή  o ταυτοχρονισμός δεν είναι απόλυτη έννοια.

Κβαντικοί υπολογιστές

Με ασύλληπτες ταχύτητες θα «τρέχουν» οι υπολογιστές στο μέλλον, οι λεγόμενοι «κβαντικοί υπολογιστές», για τη δημιουργία των οποίων εργάζεται ένας Ελληνας επιστήμονας με την ομάδα του. 

 Η συνέχεια εδω

Διαστημικός ανελκυστήρας ( space elevator ) : μια σκάλα προς τον ουρανό

Ιαπωνική εταιρεία προτίθεται να ολοκληρώσει την κατασκευή ενός διαστημικού ανελκυστήρα μέχρι το 2050.



ΟΠΩΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ πρόσφατα η κατασκευαστική εταιρεία Ομπαγιάσι, μέχρι το 2050 θα μπορεί κάποιος να ταξιδέψει στο διάστημα με ένα ασανσέρ.

Η εταιρεία Ομπαγιάσι, που εδρεύει στο Τόκιο, παρουσίασε τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου τα σχέδια ενός γιγαντιαίου ανελκυστήρα ο οποίος θα μπορεί να μεταφέρει ταξιδιώτες σε ένα διαστημικό σταθμό 36.000 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη.

Για το προβλεπόμενο σχέδιο, η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει νανοσωλήνες από άνθρακα (δεξιά), υλικό που είναι 20 φορές ισχυρότερο από το ατσάλι, για την παραγωγή καλωδίων για τον διαστημικό ανελκυστήρα.

Η ιδέα των διαστημικών ανελκυστήρων έχει περιγραφεί σε αρκετά έργα επιστημονικής φαντασίας κατά το παρελθόν. Πρώτος είχε την ιδέα αυτή ο Άρθουρ Κλαρκ, ο διάσημος Άγγλος συγγραφέας, φυσικός και μαθηματικός (1917-2008). Μάλιστα είχε προτείνει ως καλύτερο μέρος για την κατασκευή του ανελκυστήρα έναν τόπο κοντά στον ισημερινό.

Συγκεκριμένα, η ιδέα υπάρχει στο έργο του “Οι πηγές του Παραδείσου” που κυκλοφόρησε στα τέλη του 1970. 
Ο Κλαρκ είχε προτείνει αυτή τη λύση για να σταματήσουν οι εκτοξεύσεις πυραύλων, όπως αυτές που ακολούθησαν τις επόμενες δεκαετίες με τα διαστημικά λεωφορεία για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. 
Πέρα από το ότι ήταν ασύμφορες οικονομικά, είχαν και επιπτώσεις στο περιβάλλον, καθώς δημιουργούσαν “τρύπες” στο στρώμα του όζοντος, που βρίσκεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης.
Παρ’ όλα αυτά, η ιδέα πηγαίνει ακόμη πιο πίσω, στη δεκαετία του ’60, όταν ο Γιούρι Αρτσουτάνοφ, μηχανικός από το Λένινγκραντ, ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε τον τρόπο με τον οποίο μπορούσε να φτιαχτεί μια κατασκευή για έναν διαστημικό ανελκυστήρα. 
Όμως η εργασία που δημοσίευσε δεν περιείχε κανένα τεχνικό στοιχείο.
Αργότερα, με την ιδέα ασχολήθηκαν πολλές επιστημονικές εταιρείες και οργανισμοί, μεταξύ αυτών και η NASA, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Η εταιρεία Ομπαγιάσι πιστεύει ότι τώρα είναι δυνατή η κατασκευή, χάρη στα νήματα άνθρακα που εφευρέθηκαν τη δεκαετία του 1990.
Σύμφωνα με τα σχέδια της εταιρείας, ένα καλώδιο μήκους 96.000 χιλιομέτρων θα τεντωθεί από τη Γη προς το διάστημα. Η απόσταση αυτή είναι το ένα τέταρτο της απόστασης μεταξύ Γης και Σελήνης. 
Το ένα άκρο του καλωδίου θα στηρίζεται σε μια διαστημική βάση στο έδαφος, ενώ το άλλο σε ένα αντίβαρο που θα βρίσκεται στο διάστημα όπου επικρατούν συνθήκες μηδενικής βαρύτητας,
Κάπου ενδιάμεσα, σε ύψος 36.000 χιλιομέτρων, θα βρίσκεται ο τερματικός σταθμός με τα ερευνητικά εργαστήρια και τους χώρους διαβίωσης. Η απόσταση αυτή είναι ιλιγγιώδης αν τη συγκρίνει κανείς με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται μόλις 340 περίπου χιλιόμετρα πάνω από τη Γη.
Ο “θαλαμίσκος προς τα άστρα” θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι 30 άτομα, κινούμενος με 200 χιλιόμετρα την ώρα, πράγμα που σημαίνει ένα ταξίδι επτάμισι ημερών μέχρι να φτάσει κανείς στο σταθμό. Μαγνητικά μοτέρ σε σειρά είναι μια πιθανή λύση για το σύστημα προώθησης του θαλαμίσκου.
Συγκρίνετε την ταχύτητα των 200 χλμ/ώρα, ταχύτητα ενός αυτοκινήτου, με αυτή του Διαστημικού Λεωφορείου που είναι 28.000 χλμ/ώρα.
Στον τερματικό σταθμό θα υπάρχουν εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο, η οποία θα διοχετεύεται μέσω ενός δικτύου διανομής στο έδαφος.
Οι νανοσωλήνες άνθρακα είναι αρκετά οικονομικοί και μπορούν να παραχθούν μαζικά από διάφορες εταιρείες ανά τον κόσμο. Το πρόβλημα είναι ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη για το συνολικό κόστος του έργου.
«Ωστόσο, εμείς συνεχίζουμε να προσπαθούμε, κάνοντας σταθερά βήματα, ώστε το έργο να μην μείνει απλά ένα όνειρο» ανέφερε εκπρόσωπος της εταιρείας.
Πηγή: The Yomiuri Shimbun