 | ||||||||||
| Η φωτογραφία είναι του Κ Μπαλάφα |
« Στην κακή μοιρασιά
...πάντοτε ο Θεός ζημιώνεται».
Οδυσσέας
Ελύτης
Έχει δει τη ζωή να ξεχειλίζει από παντού.
Πέρασε μέρες ατέλειωτες
στο φως , στον αέρα στο νερό και στη Γη.
Αγρότισσα η κυρία Χριστίνα , μέχρι τα βαθειά γεράματα.
Πριν από λίγα χρόνια ήρθε στην πόλη , για να ζήσει μαζί με τα
παιδιά της και με τα εγγόνια της.
Χαμογελαστή κι ευδιάθετη,
απολαμβάνει τη λιακάδα του Γενάρη, στον μικρό κήπο του σπιτιού της.
Φιλόξενη , με μια
ανοιχτή αγκαλιά, και με μια καρδιά , που δεν την άγγιξε το κρύο.
Ευχαριστημένη, που
ατενίζει ξανά το χιόνι να λαμποκοπά , στις μαδαρίτικες κορφές.
«Έφτιαξε ο καιρός κυρία Χριστίνα ».
«Πότε θα σιάξουν οι καιροί παιδί μου... που λέει και το
τραγούδι»!
Υπαινιγμός μ’ ένα
στοίχο απ’ το ριζίτικο.
«Πατήσαμε και το
2014» θα συνεχίσει , «ποιος να το
περίμενε ύστερα από τόσα και τόσα....»
Παιδεμένη και πολυβασανισμένη , όπως οι περισσότεροι
συνομίληκοί της που διανύουν την ένατη δεκαετία της ζωής τους.
Που «κεράσανε ρακί το
θάνατο...» κατά πως λέει ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος.
Έζησε και η ίδια πολέμους , ξεσπιτωμούς, βίωσε την ανθρώπινη
απώλεια.
Έχει δει πολλά , ξέρει πολλά , αλλά δεν θέλει να μιλάει
γιαυτά.
Όχι, δεν νοσταλγεί τα
περασμένα.
«Αντάρες , μπόρες
και βάσανα ήταν τα χρόνια εκείνα. Δεν θέλω να τ’αναστορούμαι».
Θέλει να συζητά μόνο για το σήμερα και για το αύριο.
Για το μέλλον που περιμένει τα παιδιά της.
Ευχαριστιέται , που βλέπει τα εγγόνια της να μεγαλώνουν και να χαίρονται ανέμελα τη παιδική τους ηλικία. Αυτό
ήταν το όνειρό της.
Η συνέχεια ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου